Saturday, August 20, 2016

පන් විසි වසරක රිවි වරුණ - රවීන්ද්‍ර බණ්ඩාර ප්‍රත්‍යාවලෝකන



විසිපස් වසරක ගුරු භූමිකාවේ සැමරුම වෙනුවෙන් ගුරු උපහාරය හා ගී රසවින්දන වැඩසටහන සැප්තැම්බර් 16 දින බණ්ඩාරවෙල නගර ශාලාවේදී පැවැත්වෙනවා. ඒ වෙනුවෙන් එලි දක්වන සමරු කළඹට අතීතය ස්මරණය කරමින් වචන ටිකක් ලියන්න පරණ ගෝලයන්ට, අලුත් ගෝලයන්ට, බැචාලට, බැචීලට වගේම පාසල් මිතුරන්ට ඇරයුම් කරනවා.බැචෙකුගේ අතීත ආවර්ජනය මේ සමඟ ඉදිරිපත් කරන්නේ කිසිඳු සංශෝධනයකින් තොරවයි. (මගේ රෙදි ගලවා තිබුනත්) මට ඇඬුනා බං උඹේ වචන ටිකට ඉන්දරේ..



රවී ගැන  මාගේ පළමු මතකය 1994 intensive පාඨමාලාව දක්වා දිව යන්නකි. අප දෙදෙනාම සිටියේ එකම ඉංග්‍රීසි  පන්තියකය. එලෙසම ඔහු මගේම  පන්තියේ සිටින්නෙකු බව මට පසුව වැටහුණි. පන්තියෙහි  බණ්ඩාරයන් දෙදෙනෙකු සිටියහ. අපගේ ගුරුතුමියට TMARA බණ්ඩාර සහ AMPCT බණ්ඩාර යන නාමයන් නිතර වැරදුනි. ඇය අපගේ කතා නායකයා හැදින්වූයේ පොඩි බණ්ඩාර ලෙසය. ඇයගේ ලොකු බණ්ඩාර පසු කලෙක අන්තරයෙහි ලොක්කා වූ අතර, පොඩි බණ්ඩාර අරභයා එතුමියට බරපතල වැරදීමක් සිදුවූ බව දැන් නම් සිතෙයි.



විශ්ව විද්‍යාල පළමු වසර යනු ඇති දුෂ්කර අත්දැකීම් සහිත කාලයකි. එය බොහෝ පුද්ගල අනන්‍යතා ඉස්මතුවන, විවිද පුද්ගල අනන්‍යතාවන් එකට ගැටෙන නිදහස් අවකාශයක් විය. එලෙසම පුද්ගල න්‍යාය පත්‍රයන් සදහාද සුවිසල් ඉඩක් එතුල තිබුණි. රවිට කිසිදා පුද්ගල න්‍යාය පත්‍රයක් නොතිබුණි. නමුත් පොදු න්‍යාය පත්‍රයක්ද එලෙසම තිබුණි. පසුව එලඹුනු ඉදිරි වසර 4 තුලදීම අපගේ විෂය කරුණු සියල්ල ඉගැන්වීම් කලේ ඉංග්‍රීසියෙනි. එම විෂය කරුණු තේරුනු අය අතර ඉදිරියෙන්ම සිටියේ ඉගැන් වූ  ආචාර්ය වරුන් මිස අප  නොවේ. කුප්පි සංකල්පය කවදා කවුරුන් සොයා ගත්තද එය අදුරේ ඇත පත ගෑ අපගේ එකම පිහිටට එන්නේ එවිටය. කුප්පිය එහි අර්ථයෙන්ම ඉතා දුප්පත්ය. මහා දීප්තියක්ද නැත, ආලෝකයද පතුරයි. තවකෙකුට පහනක් දැල්වීමට අවැසි ගින්දරද සපයයි. එය පන්දමක් හෝ මිල අධික විදුලි  බල්බයක්ද නොවේ.



සැමුවෙල් මහාචාර්යතුමන්ගේ  ගණිත සංකල්පයන් ඉංග්‍රීසියෙන් ඉගෙන ගැන්මට අපි උත්සුක වූවද එහිදී අපි අතිශය අසාර්ථක වීමු. රවියා එය උගත්තේ ගණිත භාෂාවෙන් මිස ඉංග්‍රීයෙන් නොවේ. පළමු වසර ගණිත කුප්පිය කලේ රවියාය. කුප්පියෙහිදී රවියා එය අපිට උගැන්වූයේ   අපේ භාෂාවෙනි. පොඩි බණ්ඩාරයා පළමු වසරේහිදීම යෝධයෙක්ව නැගිට අප එතෙර කරවීය. එකල ඉතා විශිෂ්ට ලෙස කුප්පි කළවුන් අතර රවී, සසුන් ගතවූ කාන්චන, ෆවුසි ( නිවැරදි විශිෂ්ට සිංහලෙන් කුප්පි කල මුස්ලිම් සොයුරා), සූරිය බණ්ඩාර සහ  අසේල අය්යා ප්‍රමුඛය.


පළමු වසර විභාගය අප බොහෝ  දෙනෙකුට විභාග අසමත්වීමෙහි නීරස අත්දැකීම් පළමු වරට කියා දුන්නක් වීය. රවී පළමු වසර විභාගය විභාගය විශිෂ්ට ලෙස සමත්විය. විභාග සමත් වූ  බොහෝ සිසුන් තම ගම බිම් බලා ගියද,   අසමත් වූ සොයුරන්  එම කඩ ඉමෙන් ගොඩ කරවීම රවී  සැලකුවේ තම වගකීමක් ලෙසය. ඒ වෙනුවෙන් ඔහු තම කාලය සහ ශ්‍රමය, දැනුම සහ අති විශිෂ්ට බුද්ධිය  මෙහෙයවීය. රවී අන් අයගෙන් වෙනස් වූයේ එහෙයිනි. ඔහු කිසිදු ආත්ම ලාබයක් නොපැතූවෙකි. රවී එනතුරු   අහිංසක කෙල්ලක් නොඉවසිල්ලෙන් බලා සිටි බවද අප දැන සිටියෙමු. අප අතර සිටි රජෙකු තමාගේ ගණිත විභාගය සමත් කරවීම භාර දී තිබුනේද රවියාටය.


 මා අප කතා නායකයා නිවැරදිව හදුනාගත්තේ දෙවන වසර තුල අප බලෙන් පදිංචිව සිටි ඇහලමල්පෙ නේවාසිකාගාරයෙහිදීය. ඒ සුවිසල් ගණිත පෞරුෂය කෙතරම් නිරහංකාර, සරළ, සොදුරු සහ අහිංසක මිතුරෙක් දැයි මට වැටහුනේ එහිදීය. යම් සංකීර්ණ ගණිත ගැටළුවක් යමෙකුට පහදා දීමට ඔහු ඉදිරිපත්වූයේ ස්වේච්චාවෙනි. ඔහු ඒ  වෙනුවෙන් කැපකලේ තම විභාගය සමත්වීමට යෙදවිය යුතු තමාගේ කාලයයි. කුප්පි කිරීමට යාමෙන් තම විභාග ප්‍රතිපල දැඩි  අවදානමක තිබූ බව ඔහු හොදින් දැන සිටියේය. රවී යනු තම  නිසැක පළමු පන්ති සාමාර්ථය අප වෙනුවෙන් නොමසුරුව අත් හල විශිෂ්ටයෙකි. අප අතර සිටි ඇතැමුන් පන්ති සාමාර්ථය සදහා අප අතහැර දැමූවද, රවියා කලේ පළමු පන්තිය හැරදා අප වැලද ගැනීමය. එය විශ්ව විද්‍යාල ජීවිතය තුරාවට අප දිනපතා ඔහුගෙන් අත්  වින්දෙමු.




රවියාගේ ගණිත  කුප්පි වලට විකල්පයක් ලෙස මතු වීමට වෙර දැරි   චරිතයක්ද අප අතර සිටියේය. විභාගයක් ආසන්න වූ විටක ඔහු විසින් කලාවූ එම කුප්පිය අසාර්ථක වූයේය. එහිදීද අප ගලවා ගත්තේ රවියාය. එය රහසින් සහ අදාළ පුද්ගලයාගේ සිත නොරිදෙන ලෙස කිරීමට ඔහු වග බලාගත්තේය. පෙරකී කුප්පියට රවියාද සහභාගී විය. ඒ ඔහුගේ නිරහංකාර බවය. තම දැනුම බෙදා දීමෙන් ඔහු කිසිවක් ලබාගත්තේද අත හැරීයේද  නැත. ගණිතමය නොවනා සාම මාතෘකාවන් කේන්ද්‍රගතවූයේ  අප කිසිදා නුදුටු අහිංසක කෙල්ලක් වටාය . ඔහුගේ දැනුම සියල්ලන්ගේ ගෞරවයට පාත්‍ර වූවක් විය. අප නිශ්චිතව හදුනා සිටි  ගණිතයෙහි දක්ෂයින් රවීගේ කුප්පිය මග නොහැරී බව නිසැකය. නමුත් අන් විශයන් හි එය එසේ නොවීය. ගණිත කාරණයන්හිදී ඔහුව ඇන්නීම අසීරු බව අප හොදින් දැන සිටියක් වීය.


රවියාගේ ගෝලයින් E 93 න් පටන් ගත්  බව මට එවකට ඇදහීමටත් අසීරු වූවද යථාර්තයට සමීප වූයේ එයයි. ඒ හා සමාන්තරවම අපද නොදැනුවත්වම ඔහුගේ ගෝලයින්ව සිටියෙමු.
  


රවියා සහ අලයා ජල ස්නානය කිරීම ඉතා විරල දසුනක් විය.  ඔවුන් පවසන්නේ තමන් දිනපතා ස්නානය කරන බවය. නමුත් එහි factor එක 180ක් පමණය. එනම් නාන්නේ දින 180කට එකක් පමණක් බවය. චන්ද්‍රිකා රජය පළමු ජල විදින ප්‍රහාරය අත්හදා බලමින් එය  එල්ල කලේ අලයාටත් අප කතා නායකයාටත්ය. එහිදී ඔවුන් දෙදෙනා පමණක් පසුව  නැවත උද්ගෝෂණයක්  කර ඉල්ලා ඇත්තේ තමන්ට බැටන් ප්‍රහාර පමණක් එල්ල කරනා ලෙසය. තමන්ට පහර දෙන ලෙස කල පළමු උද්ගෝෂණය එයම විය.


රවියා මට එපාම වී ගියේ පෝස්ටර් ගැසීමකදීය. ඩබල් දාගෙන බයිසිකල් පැදීමේදී  පිළිගත් ආචාර දර්මය නම්, උසින් සහ පරිමාවෙන් වැඩි තැනැත්තා එය පැදීමය. නමුත් එක අදුරු රැයක මගේ පෝස්ටර් සගයා වූයේ මොහුය. එම රාත්‍රිය පුරා ඔහු පැය 4ක් පමණ ඉතා අසීරුවෙන් බයිසිකල් පොල්ලේ වාඩිවී සිටි අතර, මම කලේ ඉතා පහසුවෙන් ආසනයෙහි වාඩිවී බයිසිකලය පැදීමය. අප දෙදෙනාගේ සිරස් පරතරය 2mm  පමණ වන්නට ඇත.


අලයා, තනියා සහ රවියා යනු මා බොහෝ ආදරය කල, ඇසුරු කල, ගරු කල චරිත ත්‍රිත්වයකි. එයිනුත් අලයා හට මාගේ  තිබූයේ බිය මුසු ගෞරවයකි. තනියා අතිශය කාර්ය බහුලව අන්තරය තුල ගිලී ගියේය. රවියා සුපුරුදු ලෙන්ගතු සිනහවෙන් සැමදා අප හා සිටියෙක් වීය. අප වෙනුවෙන් වූ මහා ලෙන්ගතු හදවතක් ඔහුගේ කුඩා රූපකාය තුල බැබලෙමින් තිබුනි.


සියරා ආයතනය තුල මොහු කුමක් කලේ දැයි මා නොදනිමි. ඔහුට සුදුසුම ආයතනය එකල්හි නම් ඩයලොග් ආයතනය විය. නමුත් ඩයලොග් ටයි පටිය රවියාට බර වැඩි බවද අපි දන සිටියෙමු.


ගණිතය ඉගැන්වීම  තම වෘත්තීය ලෙස තෝරාගැනීම ඔහු ගත්  විශිෂ්ඨ තීරණයකි. එහි ප්‍රතිපලයන් ලෙස එළිදුටුවේ සමස්ත ලංකා ප්‍රථම ස්ථාන, දිස්ත්‍රික් ප්‍රථම ස්ථාන ආදී ලෙසය. ගුරුවරයෙකු ලෙස ඔහුගේ සාර්ථකත්වය දුරක සිට වුවද බොහෝ සතුටින්ද, නිවැරදි අනාවැකි වලින්ද මම ඇත වින්දෙමි. අතිශය පෞද්ගලික කාරණාවන් උදෙසා අප විදේශගත වූවද රවී කලේ තම ගම හා ප්‍රදේශය ආදරයෙන් වැලඳ ගැනීමය.



ස්තූතියි රවී!
තවත් එක් එන්ජිනේරුවෙක් නොවුනාට
බොහෝ ස්තූතියි රවී!!
ඉංජිනේරු වෘත්තීය හැර දැම්මාට,
හිස නමන්නම් රවී
ගණිතය ගීතයක් කලාට.

ඉන්ද්‍රජිත්

Sunday, August 7, 2016

සමරමි අතීතය මට අමතක නොවුන




2018 අවුරුද්දේ උසස් පෙළ ලියන කට්ටියගේ බණ්ඩාරවෙල පංතිය හාපුරා කියල පටන් ගන්න යන දවසේ කොල්ලො කෙල්ලොත් එක්ක අම්මලා තාත්තලත් ඇවිල්ලා හිටියා. ඒ අතර හිටපු එක අම්මා කෙනෙක්ගෙ දැකලා පුරුදු ස්වභාවයක් තිබුණා. ළඟටම ඇවිල්ලා කතා කරන කොටයි සිත අතීතයට ඇදිලා ගියේ. ඒ මගේ පලමුවෙනි රිවිෂන් පංතියට ආපු නංගියෙක්. ඒ කාලෙ ඉතිං මං සර් නෙවෙයිනෙ. රවි අයියානෙ. පන්තියේ හිටියේ නංගිලා, මල්ලිලා සහ මිත්‍රයෝනෙ. ඒ කෙල්ල විභාගෙ ගොඩ දාලා තෑග්ගකට මට ලා නිල් පාට ෂර්ට් එකකුත් ගෙනාව වග මට මතක් වුනා. මං ඒ ගැන කියද්දි එයා අහනවා “ආ... ඒකත් මතකයි නේද කියලා. ඕං ඉතිං ගණං මිනුං හදලා බලනකොටයි තේරුණේ මගේ ටියුෂන් ජීවිතේට අවුරුදු 25යි. ඒ කියන්නේ රිදී ජුබිලිය සමරන්නයි යන්නේ.

 
Add caption

දැං කියන්නම්කො මං උසස් පෙළට ඉගෙන ගත්ත අවදිය ගැන. 89-90 උසස් පෙළ පන්තිවල හිටපු කොල්ලො අතර හිටපු චරිත වල ජීවිතය ගැන අමුතුවෙන් කියන්න ඕනි  නෑනේ. කොහොමින් කොහොමින් හරි ජීවිතේ බේරා ගත්තා කියමුකො. අලුත් ලෝකයක් හදන්න ගියපු බලාපොරොත්තුත් ඔක්කොම බොඳ වෙලා ගියානෙ. ඒ කතන්දර පස්සෙ වෙලාවක කියන්නම්කෝ. හැම දෙයක්ම අහිමි වෙලා අනාථ වෙලා හිටපු මං ගොඩ එන මාර්ගය විදිහට අන්තිමේදි අධ්‍යපනය තෝරා ගත්තා.


හෙනම, හෙනම, හෙනම කට්ටක් කාලා උසස් පෙල ගොඩදාගත්තා කියමුකො උඩින්ම. ඒ කියන්නෙ බදුල්ල දිස්ත්‍රික්කයේ දෙවෙනි හොඳම ප්‍රතිඵලය මගෙන්.


විභාගයට කලින් අන්තිම කාලෙදි Pure, Applied ඉගැන්නුවෙ මගේම අයියා. ඒ මට විතරක් නෙවෙයි යාළුවන්ටත් එක්ක. ඒක සමන් අයියාගේ ආරාධනයෙන් කරපු පුංචි පංතියක්. අපේ පංතියෙන් පස්සෙ අයියා විශ්වවිද්‍යාලයට ගියත් එක්කම එයාගෙ මැත්ස් පංතිය නවතින අනතුරකට පත්වුනා.


ඔන්න ඔය කාලෙදි තමයි සමන් අයියා මට ආරාධනා කළේ අයියාගෙ පංතිය කරන්න. ඒ වෙනකොට මගේ ප්‍රතිඵල අවිල්ලත් නැහැ. භීෂණය නිසාම අධ්‍යාපනයෙන් ඈත් වුන යාළුවො සෙට් එකක්ම හිටියා. උන්ට උදව්  කරන්න ඕනි නිසා මං සමන් අයියගෙ ඉල්ලීමට කැමති වුනා. මගෙත් එක්ක එක පන්තියෙ හිටපු එකෙක් ගෙන්වත් එකියක් ගෙන්වත් පංති ගාස්තු ගත්තේ නෑ. විභාගෙ අතහැරලා ගමට වෙලා හිටපු ඒ අවිචාර සමයේ අසරණව හිටපු කොල්ලන්ව හොයාගෙන ගෙවල් වලටත් ගියා. උන්ව කැන්දන් ඇවිත් ඉගැන්නුවා. උන් කීප දෙනෙක්ම අද ඉංජිනේරුවෝ.


    ඔහොම යන කොට theory  පන්තිත් පටන් ගන්න කියලා සමන් අයියා කියපි. ඕං ඒවත් පටන් ගත්තා. මට ආදායමකුත් ලැබුණා. බොක්කෙන්ම ඉගැන්නුවා. ඉතාම ඉක්මනින් බණ්ඩාරවෙල වගේම බදුල්ලෙත් ජනප්‍රියම  Pure Applied  පංතිය බවට  පත්වුණා.
         

පළමුවැනි  theory  පංතියට ඉස්සෙල්ලම ආවේ කොල්ලො තුන්දෙනයි. අසංග ,කාවින්ද හා නන්දන    ඒ අයයි. ඉස්සෙල්ලම ආව කෙල්ලගේ නම ලක්මිණි. ඊට පස්සෙ රෝෂිණි,ඉන්දිකා ඇතුළු තවත් අය. 



    
ඒක A/L   අනුතුන පන්තිය. ඊට පස්සේ  A/L   අනු හතර පන්තිය. ඔය 94 පංතිය තමයි  ගොඩක්ම ජනප්‍රිය වුනේ. එතකොට බණ්ඩාරවෙල සෙන්ට්‍රල් එකේ ඒ කියන්නෙ අපේ ඉස්කොලේ මැත්ස් කරන ඔක්කොම වාගේ   මගේ පන්තියට ආවා. ගොඩාක් මඩ පාරවලුත් වැදුණා. තාම Campus වත් ගිය නැති එවුන්ගේ  Class  යන්න එපා කියලා. අවසානයේ දි ඒ වෙනකොට බණ්ඩාරවෙල හොඳම මැත්ස් ප්‍රතිඵල ලැබෙන්නෙ මගෙ පන්තියෙන්. මහ විද්‍යාලයෙන් වැඩිම පිරිසක් ඉංජිනියරින් ගියේ ඒ අවුරුද්දෙ. එතකොට මං ගැන ලොකු කතාබහක් ඇති වුණා. එදා ඒ පංතියේ ගෝලයෝ අදටත් මාගේ හිතවතුන්. රටේ පිළිගත්  ඉංජිනේරුවෝ  පහළවක් විතර ඒ අතර ඉන්නවා. අද මාගේ ජීවන සහකාරියත් ඔය පන්තියේ හිටියෙ. ඒ කතාවන් පස්සට දාමුකො.


      දැන් පණිවිඩය  මේකයි.  අවුරුදු විසිපහක් වුණු මාගේ ගුරු ජීවිතයේ ගෝලබාලයන් ගොඩයි. මගේ ජිවිතයම වාගේ ඉගැන්විමයි. ඉතිං මට හිතුනා ඕක සමරන්නත් එක්ක පොඩි වැඩසටහනක් කරන්න. 


    දවස තමයි සැප්තැම්බර් මාසේ  දහසය වෙනිදා.  එදාට පෝය  නිසා කාටත් පහසුයි. වැඩේ කොරන්නෙ බණ්ඩාරවෙල නගර ශාලාවේ.


    ප්‍රධානම කර්තව්‍ය තමයි ගුරු උපහාරය. මේකට මං තෝරාගත්තෙ මගේ ටියුෂන් ගුරුවරුන්වයි.


   A/L   කරද්දි මට ඉස්කොලේ යන්න ලැබුණෙ මාස තුනක් විතර.    ඉතින්  මගේ ජීවිතයට ගොඩක් දේ ලබා ගන්න ටියුෂන් බලපෑවා.   


 ඉස්කොලෙන් පිටමන් වෙච්ච නිසා කාලයක් බණ්ඩාරවෙලත් පසුව  නුවරත් ටියුෂන් ගියා. මගේ අධ්‍යාපන ගමන සාර්ථක කරගන්න මට හොඳම ටියුෂන් ගුරුවරු ටිකක් හමුවුනා. බණ්ඩාරවෙලදි රසායන විද්‍යාවට පන්ති ගියේ සමන් අයියාගේ. මාව පන්තියෙන් එළවලත් තියෙනවා. මං හිතන්නේ සමන් අයියාගෙන් වැඩියම ගුටි කාලා ඇත්තේ මං වෙන්න ඇති. ඒ මගේ කවටකම් කටකාරකම් නිසා. ඒත් මං සමන් අයියාගේ හොඳම ගෝලයෙක් වුනා. රසායන විද්‍යාවට A ගත්ත කීප දෙනා අතරෙ මාත් හිටියා. Pure, Applied වලට පන්ති ගියේ පියරත්න සර්ගේ. ඒ කියන්නේ පියාගේ. මාස කීපයයි යන්න ලැබුනේ. නමුත් Maths වලට ආශාව ඇතිවුනේ එතනදී. ආයුපාල සර්ගෙනුත් අන්තිම කාලෙදි විජේන්ද්‍ර අයියාගෙනුත් උදව් ගත්තා. Physics වලට ගියේ පානි සර්ගෙ පන්තියට. නොදන්න දෙයක් නෑ. කලාව ගැන වාමාංශික දේශපාලනය ගැනත් දුන්න දැනුම බොහොමයි. ජීවිත ආරක්ෂාව පතා මාතලේට ගියාට පස්සේ ආයෙත් ටියුෂන් ගියා. Physics වලට වටේම ගියා. ඒත් පානි සර් වගේ කෙනෙක් හමුවුනේ නෑ. අන්තිමට කීර්ති ධර්මසිරි සර්රුයි, රුවන් සර්රුයි හමුවුනා. කීර්ති සර් නිතර  Electrical and Electronic Engineering ගැන කියනවා. එතනදි තමයි මගෙ ඔලුවට ගියේ ඉලෙක්ට්‍රිකල් ඇන්ඩ් ඉලෙක්ට්‍රොනික් ඉංජෙක් වෙන්න ඕනි කියලා.


Maths වලට ගියේ අයිලප්පෙරුම සර් ගාවට, මායි අපේ ඉස්කෝලෙ උපුල් අයියයි තමයි එක ළඟ හිටියේ. සුපිරිම Maths ගුරුවරයෙක්. ඇත්තටම මං ඔහුව අනුගමනය කරනවා. ගණිතයේ සිද්ධාන්ත නියම අර්ථයෙන් ඔලුවට දාන්න ඔහු තරම් සමතෙක් නෑ. අන්තිම කාලෙදි විජේන්ද්‍ර අයියාගේ කෙටික්‍රමත් මට ඉතාම වැදගත් වුනා. Chemistry වලට නුවරදි රාජකරුණා සර්රුත්, සරත් විජේකෝන් සර්රුත් හමුවුනා. ඉතිං ආයෙත් අපි වැඩසටහනට එමු. සමන් අයියාත්, පියරත්න සර්රුත් ඉතාම කැමැත්තෙන් ආරාධනය පිළිගත්තා. පානි සර්ට කතා කලේ අවුරුදු  10 කට විතර පස්සෙ. මාව හොඳට මතකයි. ඉන්නෙ කොළඹ අනිවාර්යයෙන් එන බව කිවා. කීර්ති ධර්මසිරි සර් කියන්නේ අද විදුලි බල මණ්ඩලයේ ඉහළම තලයේ ඉන්න කෙනෙක්. “මොන වැඩය යෙදුනත් රවීන්ද්‍රගෙ වැඩේට එනවා. කියලා කිව්වා. තිලක් රාජකරුණා සර්රුත්, රුවන් සර්රුත් එයි. තාම කීවේ නෑ. අයිලප්පෙරුම සර් ජීවතුන් අතර නැහැ. හිටියානම් අනිවාර්යයෙන්ම ප්‍රධාන අමුත්තා. එදාට මං එතුමන්ව ගෞරවයෙන් සිහිපත් කරනවා.




O/L වලට උගන්වපු සර්ලා Set එකත් එනවා. අමරසිංහ සර්, යාපා සර් ඒ අතර ඉන්නවා. එතකොට උදව් කරපු මුත්ත සර්, ඒ කියන්නේ විජේරත්න සර්.

    
 ඉතිං ඔය කියන  වැඩේට  සම්බන්ධ වෙන්න කියලා  මගේ පරණ  හා අලුත් ගෝල බාලයන්ට ඇරයුම් කරනවා.එදාට රවි අයියාගෙන් ඉගෙන ගත් අයටයි රවි සර්ගේ ගෝලයන්ටයි  ගි රස වින්දන වැඩසටහනකුත් තියෙනවා. ඒක මෙහෙයවන්නෙ ධම්ම්ක බණ්ඩාර.  අර හන්තානට පායන සඳ   ,  “මගේ පුංචි රෝස  මලේ“  ගීත ලියපු  කෙනා.   


 


 
තවත් ලස්සන වැඩ ටිකක් තියෙනවා. හැම දෙයක්ම කලින් කිව්වම ගතියක් නැති . එදාට  පානි සර්,  කීර්ති සර්  එහෙමත් සිංදු කියයි.  තව දේශන වගේකුත් තියෙනවා.  




වැඩේ  නිකන්  Back to Tuition    වගේ තියෙයි. මට ආදරේ කරපු හැමෝටමයි  මාගේ ඇරයුම.


පසුව ලියමි
වැදගත්ම කෙනෙක් ගැන කියන්න අමතක වුනා. හද්දා පිටිසර ගමක ඉස්කෝලෙ ගිය මං ශිෂ්‍යත්වෙ පාස් වෙච්ච නිසයි නගරෙට ආවෙ. ශිෂ්‍යත්වෙට ඉගැන්නුවෙ පල්ලලෙකුඹුරෙ ටීචර්. එතුමිය හවස පන්ති කළේ කිසිඳු අයකිරීමකින් තොරව. එතුමියටත් ඉතාම ගෞරවයෙන් ඇරයුම් කළා. ගොඩක් වයස වුනත් පිං බලය නිසා හොඳින් ඉන්න එතුමියත් වැඩේට සම්බන්ධ වේවි.